Antoś ma 5 lat i jest pełnym energii oraz ciekawym świata chłopcem z Krakowa. Uwielbia klocki LEGO, szachy, kosmos i geografię. Kocha swoich bliskich, lubi układać kostkę Rubika, a Avengersi to jego ulubieni bohaterowie. Tak jak oni, toczy wielką walkę – walkę o zdrowie i powrót do normalnego dzieciństwa.

20 marca 2024 nasze życie wywróciło się do góry nogami. Tego dnia zabraliśmy Antosia na SOR z silnym bólem brzucha i wymiotami. Początkowo lekarze podejrzewali wirusa, ale badanie USG i tomografia wykazały coś znacznie poważniejszego – w jego nerce wykryto guza. Diagnoza to: nowotwór Wilmsa.

Rozpoczęła się walka. Antoś przeszedł intensywną chemioterapię przedoperacyjną, a 25 kwietnia 2024 roku, cztery dni po narodzinach jego siostrzyczki, operację usunięcia guza. Wraz z guzem usunięta została lewa nerka. Po operacji trafił na Oddział Intensywnej Terapii, gdzie spędził kilka dni pod ścisłą opieką lekarzy. Na szczęście jego organizm dobrze poradził sobie z tak poważnym zabiegiem, a rana zaczęła się prawidłowo goić. Ten czas był wyjątkowo ciężki dla Naszej rodziny, byliśmy rozdzieleni między dwoma szpitalami. Kiedy wreszcie wszyscy wróciliśmy do domu mieliśmy nadzieję, że tak już zostanie jednak podstępna choroba przygotowała nam inny scenariusz.

Dwa tygodnie po operacji otrzymaliśmy telefon z oddziału onkologii. Wynik histopatologii wykazał zaawansowane stadium nowotworu i zakwalifikowanie do grupy wysokiego ryzyka. Oznaczało to długą, intensywną i wyczerpującą terapię – 34 tygodnie leczenia chemioterapią oraz 3 tygodnie radioterapii.

Organizm Antosia ciężko znosił leczenie. Radioterapia powodowała wymioty i utratę masy ciała, a chemioterapia doprowadzała do gwałtownych spadków parametrów krwi. Przetaczanie krwi i zastrzyki stymulujące wzrost komórek były konieczne niemal po każdym cyklu. Dodatkowym wyzwaniem okazała się alergia na przetaczane płytki krwi, które musiały być specjalnie preparowane dla Antka.

Antoś ma wszczepiony port naczyniowy, aby ułatwić podawanie leków. Przy każdej hospitalizacji igła wbijana jest w port, a przez nią podawane są leki. Wiąże się to z ciągłym podłączeniem do pompy infuzyjnej – towarzyszy mu podczas snu, zabawy i jedzenia. Dla energicznego, pełnego życia chłopca to ogromne ograniczenie, ale synek dzielnie znosił leczenie, krok po kroku walcząc o zdrowie.

Chemioterapia niszczy odporność, a jej brak oznacza wysokie ryzyko infekcji. Naszym celem było przejście przez leczenie bez większych opóźnień – i udało się! W trakcie 12 cykli Antoś przeszedł tylko jedną poważną infekcję, a przesunięcia w terapii były minimalne.

Jednak ta walka miała swoją cenę. Ograniczyliśmy kontakty do minimum, żadnych spotkań rodzinnych, wizyt u znajomych, wspólnych wyjść. Antoś bardzo tęskni za starszą siostrą, kuzynami i przyjaciółmi. Każdego dnia marzy o powrocie do przedszkola i powtarza jak bardzo nie może doczekać się “zerówki”, która zaczyna się we wrześniu 2025. Dzięki działaniom Pani nauczycielki i przedszkolaków z grupy Antosia, synek mimo tak długiej absencji w przedszkolu nadal czuje się jego częścią. Na szczęście Antek w domu ma towarzystwo, jego mała siostra każdego dnia obdarza go uśmiechem, dodając sił całej rodzinie. Choroba nowotworowa to nie tylko leczenie – to także długa separacja i samotność małego pacjenta oraz jego bliskich.

Pod koniec stycznia Antek przeszedł ostatni cykl chemioterapii na Oddziale Onkologii i Hematologii w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie. Rehabilitacja, stabilizacja wyników krwi i pełna regeneracja organizmu potrwają jeszcze wiele miesięcy.

Przed nami lata kontroli i badań, ale jak powiedział Mistrz Yoda: "Trening dokończyć musisz!" – dlatego nie tracimy czujności i nadziei, że najgorsze chwile już za nami.  Antoś to prawdziwy młody rycerz Jedi, który przeszedł przez mroczne dni z niezwykłą odwagą. Teraz, gdy leczenie dobiegło końca, czas odbudować siły i cieszyć się dzieciństwem.

Sprawmy razem by Moc zawsze była z Antkiem!