Emil Misiurek ma 17 lat i wraz z babcią mieszka w Łodzi.

Jego problemy ze zdrowiem zaczęły się w połowie wakacji od bólu kolana. Emil sądził, że jest to zwykła niedogodność, która szybko minie.

Podczas pobytu na kolonii w Mielnie kolano bolało mnie mocniej i od razu po powrocie razem z Babcią pojechaliśmy do szpitala na Pomorskiej.

Po diagnostyce w tamtejszym szpitalu otrzymałem skierowanie do Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie na Oddział Onkologiczny.

Na podstawie badań wykonanych w Instytucie stwierdzono nowotwór prawej kości udowej (osteosarcoma).

Zastosowana chemioterapia przebiega prawidłowo. Obecnie stan zdrowia Emila określany jest jako dobry,
ale w dalszym etapie planowana jest operacja wycięcia guza z kolana z wstawieniem endoprotezy w kości kolanowej.

Rodzice mają ograniczone prawa i nie utrzymują z Emilem kontaktu, którego na co dzień wychowuje Babcia, będąca jego opiekunem prawnym.

Poza dużą podporą jaką stanowi Babcia, Emil posiada również wsparcie Kuzynostwa i pozostałej rodziny.

Przed diagnozą chłopiec uczył się w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 5 w Łodzi, aktualnie kontynuuje naukę
w sposób zdalny.

Emil jest towarzyskim nastolatkiem, który przed koniecznością przebywania przez długie i męczące tygodnie
w szpitalu, spędzał wolny czas ze znajomymi.

Myśli Babci Emila krążą jedynie wokół całkowitego wyzdrowienia ukochanego wnuka. Oboje tęsknią za powrotem
do życia sprzed choroby. W tym trudnym czasie ważnym ukojeniem dla chłopca są knedle jego najdroższej Babci.

Środki na koncie imiennym zostaną wykorzystane na pomoc Emilowi w wymagającej i nieprzewidywalnej walce
z chorobą.

* Cytowane wypowiedzi Emila wyszczególnione zostały kolorem i kursywą.