Chłoniak anaplastyczny wielkokomórkowy
Hubert jest ambitnym i zdolnym licealistą. Mieszka w Łodzi.
Bardzo cieszył się we wrześniu ubiegłego roku, gdy znalazł się w gronie uczniów Publicznego Liceum Ogólnokształcącego Politechniki Łódzkiej. Spotkał tam wspaniałych ludzi i zjednał sobie grono miłych przyjaciół. Z wielkim entuzjazmem podchodził do obowiązków szkolnych, świetnie odnalazł się w szkole średniej. Hubert poczuł się doroślej i stał się bardziej odpowiedzialny. Nic nie zapowiadało krachu, który nastąpił w życiu Huberta i jego mamy w marcu 2020 roku.
„Choroba rozpoczęła się bardzo podstępnie i niewinnie - od zwykłego bólu łydek, który pediatra wytłumaczyła jako skutek zakwasów po wysiłku podczas zajęć wychowania fizycznego.”
Ból jednak nie ustępował, tylko się nasilał i powodował trudności w poruszaniu się. Choroba Huberta zbiegła się z ogłoszeniem epidemii COVID-19. Pandemia przerażała, ale mama pojechała z Hubertem do szpitala CZMP. Badanie tomograficzne wykazało zmiany nowotworowe kręgosłupa.
„Nagle nasz świat się zatrzymał. Najpierw myślałam, że to jakaś pomyłka, jakiś koszmarny sen, że to wszystko dotyczy kogoś innego. Szybko musiałam podjąć decyzję o zabiegu usunięcia największej zmiany, byłam przerażona i bezradna.”
W poniedziałek wykryto zmiany, a w czwartek wykonano zabieg usunięcia części guza w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Po tygodniu Hubert i jego mama trafili do szpitala przy ulicy Spornej w Łodzi na oddział onkologiczny. Tu potwierdzono, że wykryte zmiany to agresywny chłoniak anaplastyczny wielkokomórkowy.
„Długo nie umiałam powiedzieć Hubertowi, że ten guz to nowotwór złośliwy. Pomogli mi przejść przez ten etap moi najbliżsi - rodzina i przyjaciele - oraz psychologowie z Fundacji. Pomogła też obserwacja innych, odważnych i silnych rodziców, pomagających swoim dzieciom z oddziału VI na Spornej. Bardzo trudno pogodzić się z chorobą nowotworową dziecka, ale musiałam znaleźć w sobie siły, aby być wsparciem dla syna.”
Hubert jest obecnie w trakcie chemioterapii. Przeżywa różne chwile - od tych trudnych związanych z buntem, płaczem, wściekłością i bezradnością do tych, które dają nadzieję na wyzdrowienie. Jest bardzo dzielny. Najbardziej tęskni za swoimi przyjaciółmi, chciałby jak najszybciej wrócić do szkoły, chciałby, aby było jak przed chorobą, aby mógł cieszyć się spotkaniami ze swoimi koleżankami i kolegami. Siłę do walki z chorobą daje mu niezłomność jego mamy, która sama go wychowuje.
Po zakończeniu pierwszego cyklu chemioterapii Hubertowi może być potrzebna terapia przeciwciałami monoklonalnymi, która jest bardzo kosztowna. Hubert w przyszłości chce zostać programistą, dlatego prosi o wsparcie, aby zwyciężyć nowotwór i powrócić do zdrowia.
* Cytowane wypowiedzi mamy Huberta wyszczególnione zostały kolorem i kursywą.
Możesz zrobić imienny przelew internetowy na rzecz Huberta, kierując wpłatę z dopiskiem: Hubert Szadkowski na konto PKO BP nr 33 1440 1231 0000 0000 0184 1262.
Możesz przekazać darowiznę na rzecz Huberta teraz, klikając przycisk: WESPRZYJ >
