Nasza Bohaterka ma na imię Laura. W czerwcu skończy 6 lat. Ma 2 ukochane siostry - Emilkę 12 lat i Amelię 3 latka. Pochodzi z Kolonii Grabostów w gminie Zelów.

Pewnego razu podczas zabawy z siostrą, Laura niefortunnie spadła z łóżka na podłogę. Poczuła silny bólu pleców, który po kilku minutach minął. Po czasie ból jednak powrócił. Udaliśmy się z córką do lekarza rodzinnego, a następnie do specjalisty w Szpitalu w Bełchatowie, gdzie wykonano zdjęcie RTG. W badaniu tym stwierdzono złamanie kręgu lędźwiowego. Lekarz na izbie przyjęć natychmiast wystawił skierowanie do Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polski w Łodzi.

Udaliśmy się tam jeszcze tego samego dnia. Na oddziale zrobiono badanie tomografem komputerowym, gdzie potwierdziło się złamanie kręgu lędźwiowego. Niestety wykryto jeszcze jedno pęknięcie kości łonowej w miednicy.

Badania te zaniepokoiły lekarzy. Podejrzewali, że musi być jakaś inna przyczyna tych złamań, ponieważ upadek był z bardzo małej wysokości.

Już po 3 dniach Laura została poddana operacji stabilizacji kręgosłupa, podczas której wszczepiono jej 8 drutów stabilizacji transpedikularnej tylnej na odcinku Th 12-L3. Lekarze postanowili również od razu zrobić biopsję.

Poinformowano nas, że operacja przebiegła bez komplikacji, choć trwała około 4 godziny. Już na drugi dzień, Laurze założono gorset stabilizacyjny lędźwiowo-piersiowy. Córka czuła się dobrze, przespacerowała się po korytarzu. Bardzo nas to ucieszyło.

Próbki z kości pobrane podczas operacji zostały wysłane na badanie histopatologiczne do Warszawy, żeby sprawdzić, czy obawy lekarzy się potwierdzą.

Czas oczekiwania na wyniki był dla nas niezwykle trudny i bardzo stresujący. Po około 3 tygodniach przyszła diagnoza - ognisko choroby nowotworowej, Histiocytoza z komórek Langerhansa w miejscu złamania kręgu.

Był to kolejny cios dla nas i dla córki. Postanowiono skierować nas do Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego im. Marii Konopnickiej w Łodzi. Tam przyjęto Laurę na Oddział Pediatrii, Onkologii i Hematologii dla dzieci młodszych (Oddział VII).

Naszej Bohaterce wykonano liczne badania obrazowe, a następnie przewieziono ją do innego szpitala, gdzie miała zrobioną scyntygrafię kośćca.  Niestety po tym badaniu okazało się, że Laurka ma drugie ognisko histiocytozy w dolnej gałęzi lewej kości łonowej. I znów cios!

Po zebraniu się konsylium lekarzy (onkolog, radiolog i chirurg) ustalono, że najlepszym rozwiązaniem dla córki będzie chemioterapia. Obawialiśmy się tego typu leczenia, ponieważ wiemy, że powoduje ono mnóstwo skutków ubocznych. Jednak zgodziliśmy się na podanie leku.

Laurka jest prawdziwą twardzielką i wojowniczką. Do tej pory otrzymała 6 dawek chemioterapii w pierwszym cyklu leczenia. Dodatkowo w domu dostawała sterydy. Córka dobrze zniosła ten trudny okres leczenia, nie narzekała prawie wcale. To bardzo dzielna dziewczynka! Jej postawa daje również nam dużo siły i energii.

Po zakończeniu 1 cyklu chemioterapii zrobiono Laurze ponownie wszystkie badania obrazowe w dniu 8 kwietnia 2025r. Wynika z nich, że nie ma już zmian ogniskowych w kościach, stwierdzono nieaktywność Histiocytozy. To wielka radość, że choroba się zatrzymała. Jednak w wyniku leczenia chemioterapią Laurka ma pogorszoną morfologię. Pracujemy teraz nad polepszeniem wyników krwi.

Przed nami jeszcze kolejny etap, tzw. leczenie podtrzymujące, polegające na podawaniu dawki chemii co 3 tygodnie przez kolejny rok. Córka chciałaby już wrócić do szkoły, do swoich kolegów i koleżanek z Oddziału Przedszkolnego w Kociszewie, ale niestety na razie nie jest to możliwe. Ma wielką chęć do nauki, uczy się czytać, pisać i uwielbia malować.

W imieniu Laury bardzo dziękujemy personelowi medycznemu za świetną opiekę w szpitalach oraz wszystkim ludziom, którzy ofiarowali nam wsparcie duchowe jak i materialne. Dziękujemy również Fundacji „Krwinka", za przyjęcie Laury pod swoje skrzydła.